Babyborrels zijn een drukke bedoening, zeker in West-Vlaanderen. Ik greep dan ook mijn kans om wentiti in het verre Kortrijk te introduceren en maakte een kadootje voor kleine Mauro.
Blijkbaar worden kadootjes op babyborrels pas achteraf en dus niet ter plaatse opengemaakt, jammer, want ik had er graag een woordje uitleg bij gegeven. Die kans kreeg ik dus niet én ik had helemaal geen kaartje of boodschapje bij ons pakje gestoken dus daar ging mijn effort… tenminste, dat dacht ik…
De mama en papa van Mauro hadden blijkbaar een zeer goed geheugen en wisten maar al te goed dat dat pakje met wollen lintje van ons was. De mama had hopeloos zitten zoeken op het net naar waar we dat slabbetje en dat pamperzakje hadden gekocht, want ze wou meer van dat! Niets gekocht, zelf gemaakt! :-). Alweer een fan van wentiti!
Ziehier de inhoud van het pakje: een wentiti slab én bijhorend pamperzakje
(Patroon pamperzakje: Mme Zsazsa, stofje olifantjes Vermiljoen)
