Wentiti is nu officieel een ijverig wijf. Een wat? Jawel u leest het goed: een ijverig wijf. Tistezeggen, lid van de naaiclub de ijverige wijven.

Elke eerste woensdag van de maand komen ze samen. Naaien, patroontjes overnemen, mekaar wat helpen en tetteren is deel van wat ze doen. En dat laatste is eigenlijk het enige dat ik gedaan heb gisteren tijdens mijn eerste bezoek aan de wijven, ook al had ik al mijn gerief mee… Ik zal eens uitleggen hoe het komt dat ik niets gedaan heb :

1. Ik was te laat toegekomen en iedereen was al hevig in de weer met zijn naaimachien, waardoor ik nog weinig plaats had om mij te installeren. Het eerste half uur dat ik daar was liep ik dus wat verloren. Al gauw bleken er nog nieuwelingen te zijn, de eerste babbels waren een feit…

2. Dan was er de workshop van Mamasha, hoe je tshirtjes kan maken in tricot met een “overlockmachien”. Heel schoon tshirtjes, echt, maar nog niet aan mij besteed. Ik heb gewoon een half uur staan kijken naar dat overlockmachien, had dat beest nog nooit van dichtbij gezien. Indrukwekkend spel, dat wel! Zo eentje wil ik ooit wel eens kopen. Later, als ik groot ben

3. En dan was er Bent. Had hem meegenomen voor het geval meneertje eten zou willen. Dat wou hij niet. Hij wou alleen wat aandacht van al die andere ijverige wijven. En die kreeg hij. Baby-en kind-info werd volop uitgewisseld  en hopla, alweer een uur verder…

4. En toen schreef ik mij in als lid. En ik was niet de enige

5. En toen was het al half elf, en niet meer de moeite om mijn machien boven te halen…

Geen bal gedaan dus, maar toch tevreden huiswaarts gekeerd. Mét lidkaart, button, een permanente kortingskaart voor stofkes van Vermiljoen en een bon voor een blinde rits bij Mertens.

Ah nee ik lieg, ik heb wel iets gedaan! Een patroon overgetekend! En achteraf bleek dat ik dat verkeerd had gedaan. Stoem. Volgende keer beter